به خدا سپردمت ...

و من نور را می بینیم ، بیش از زیاد است که چشمانم قادر به درکش باشند .

دلم می خروشد و می فهمد ، اشک ... هق هق ... مرواریدهایی که نخ شدند و من همه چیز را در هر دانه خلاصه کردم .

به خاک می افتم و التماس می کنم ، می دانم اشتباهم کجا بود و پشیمانم . معامله می کنم . آرامش را ، روحم را ، زندگیم و ... من خودم را با قلب هایم معاوضه کردم . من می روم در حسرت نگاهی دیگر و آنها با آرامش می خندند . اشک بار خوشحالم و چیزی نمی گویم . زار زدنم برای خودم است ولی من عهد کردم . من  با کسی که برایم اشک ریخت عهد کردم که آنها را به او واگذار کنم و خود شاهد باشم .

نفسم همراه گریه ام گره می خوردو بیرون نمی آید و چشمانم همچنان خیس می ماند . چشمانم دیگر خشک نخواهد شد . دیگر لبخند هایم گرم نخواهد شد .

و من در حسرت عطرهایی که تجربه نکردم ... می میرم .

" ... یه نقطه تو قلبم ... نقطه ی سوخته ... "