خاطره

به نام خدا

خاطره

سلام ...باز هم م...این بار نه خبر از تاریکی است و نه خبر از نومیدی..این بار می خواهم بنویسم از خودم و درون خودم...شاید درونم تاریک و سرد باشد ولی ارزو هم دارد...

هر کس چیزی می گوید.بعضی در نظرات گفته اند تقصیر من است...گفتند تقصیر تاریکی است...گفتید تو اشتباه می کنی...نظراتتون همگی محترم است و به انها احترام می گذارم...

شکل گیری،شخصیت،کودکی،تنهایی،خستگی،اشک،تاریکی نه نمی خواهد جمله ای بسازید کودکی ام را در چند کلمه بیان کردم...سعی کردم که بیان کنم.نه افسرده نیستم ولی تنها.نمی دانم می توانم خوب باشم یا بد،جان ببخشم یا جان بگیرم،کمک کنم یا...همیشه گفتم سعی می کنم خوب باشم،سعی کردم دوستی ها پایدار باشد،عشق ها استوار باشد،تنهایی های دیگران کم شود،اختلافات حل گردد.همیشه همین کارها را در ذهن داشته ام و دارم ولی نمی گویم موفق بوده ام،اری من هم اشتباه کرده ام زیاد،دل شکانده ام زیاد،اشکهای پاک را سرازیر کرده ام زیاد...ولی نمی خواستم،من می خواستم خوب باشم ولی نشد...کاش عذر خواهی مرا بپذیرند دل شکستگان و کسانی که کینه به دل گرفته اند از من حتی...

اما من ناامید نشده ام نه هنوز می خواهم خوب باشم..ولی راهم را اصلاح کردم.گفتم ارزو!فقط...فقط می خواهم اگر روزی خوب باشم و گریه ای سرد را تبدل به خنده ای گرم کنم فقط خواسته یا ارزو دارم گفتم ارزو چون می خواهم ولی هیچ اجباری در ان نیست...می خواهم روزی بگویند شاید بگویند"روزی مرگی بود که خنده افرید...روزی کسی بود که خواست خوب باشد...روزی کسی بود که خواست کمک کند...فقط یک خاطره"گفتم خاطره شاید فکر کنید خیلی مغرورم...می دانم زیاد است ولی ارزو داشتن عیب نیست.ولی همیشه گفته ام..حتی اگر فراموش شوم....

من فقط یک خاطره هستم...نه بیشتر شاید هم کمتر(ولی می دانم همیشه انچه می خواهی نمی شوی...)....

خدانگهدارتان ....مرگ

ویرایش:خانوم زهرا(من درون) شما در نظرات گفتید من رو لینک کردید ولی ادرس لینکتون رو ندادید اگه دوباره به این وبلاگ سر زدید لطفا ادرس وبتون رو بدید تا شما رو هم لینک کنم موفق باشید ;)